 |
| omslag The selfportrait of this century |
 |
| fragment uit: The selfportrait of this century |
 |
| achterkant: The selfportrait of this century |
Terwijl begin jaren zestig alle kunstenaars hun haar lieten groeien en rondliepen in spijkerjacks, liet Engels zich van zijn laatste centen een maatpak aanmeten en zijn haar knippen. Clean shaven richtte in 1964 zijn een eigen bedrijfje op: EPO (Engels Product Organisation), creëerde een alter ego (Simon Es) dat promotiecampagnes bedacht en gladde reclameteksten schreef. Hij vervaardigde geen kunst maar prototypes, die hij in een showroom tentoonstelde. Zijn alter ego Simon S. - sales promoter en publiciteitsbrein achter EPO gebruikt hiervoor de wervende, gelikte taal die we kennen uit de reclamewereld.
Engels herstelde meubelen en deuren en vele andere objecten, die elk jaar in 'de nieuwe collectie' werden geshowd begeleid door fraai vormgegeven, duur-uitziend foldermateriaal: 'engels products - last luxury'. Hij begon met het stukzagen en herstellen van eenvoudig maar degelijk houten keukenmeubilair. De afgezaagde stukken bevestigde hij met scharnieren weer op hun plaats. Een stoere stoel kreeg de treffende hulpeloosheid van een paard dat door de voorbenen zakt. Het spierraam van het werk 'Bad constructed canvas' (ook in de titel zit een fout) bestaat eveneens uit scharnierende stukken. Vandaar dat het doek er slap in hangt, even onbruikbaar als de definitief vastgemaakte lakjas in het werk 'Meisjes-jas paneel'. Engels dacht en werkte vanuit een bewust decadente mentaliteit die zich onder andere uitte in shockerende spilzucht: 'het doorzagen van goed meubilair, doorknippen van geldige bankbiljetten, het misbruiken van dure lakjassen, irritatie opwekken, het zicht willen en kunnen permitteren slechtgeschreven boeken te schrijven, nieuwe auto's te beschadigen, moedwillig slechte produkten te willen afleveren...' (Engels, omstreeks 1966).
Het merk 'Engels' werd sterk door hem aangeprezen en uit het feit dat verschillende organisaties oprichtte blijkt dat hij het kunstwerk niet als uniek zag maar kunst in massa vervaardigde. In zijn vele en zeer verschillende projecten en uitgevoerde objecten en telkens weer nieuwe instituten en organisaties was hij erop uit te relativeren en ter discussie te stellen wat er in de kunst en in de wereld gebeurde.
 |
| fragment uit: the selfportrait of this century |
Andere kunstenaarsboeken bij tentoonstellingen van Engels zijn:
- Luxury, Engels and his golden brain and hisgolden hands + I horse power (Galerie 20d Amsterdam 1966)
- Engels products - EPO - art: last luxury (Galerie 20d Amsterdam 1966)
- The selfportrait of this century (Stedelijk museum Amsterdam 1969 + Van Abbemuseum 1969): Bad constructed catalogue. 'In deze EPO-catalogus vindt u 48 lege pagina's. Dit heeft geen andere reden dan de catalogus flink dik te maken of om de niet-Engels' fans in hun overtuiging te sterken dat het meer lijkt dan het is'.
- Engels Third Institute for reseach in subcultural brainbuilding presents in cooperation with galerie 20 the first SUB_SHOW in Holland (Galerie 20 Amsterdam 1970)
- The selfportrait of this century : the impact of art is unchangeable/ the impact of art is unchangeable art (Stedelijk Museum Amsterdam 1972)
- The selfportrait of this century (I.C.C. Antwerpen 1972)
- Engels, a magician among artists.., epo-show, rose omongst (an artificial bouquet of) fading artists, engels & es mind-shares, Karl Max, etc. (een serie van acht bladen ES' Gallery 1977)
 |
| Engels products - EPO - art: last luxury |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten